به چیزهای باطل مشغول نشو. هر روز دلت را قوی‌تر کن به ظهور.
***
«ای احمدبن‌اسحاق! زمین از حجت خدا خالی نمانده و نخواهد ماند.» اما بازار شایعات داغ بود. کسی نمی‌دانست چه خواهد شد. «مولای من! امام بعد شما کیست؟» امام حسن عسکری (سلام‌الله‌علیه) شتابان وارد خانه شدند و با کودک سه‌ساله‌ای بر دوش که چهره‌اش مانند ماه می‌درخشید، بازگشتند: «نزد خدا و دوستانش عزیزی، وگرنه پسرم را نشانت نمی‌دادم. این همان کسی است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند. غیبتش آن‌قدر طولانی می‌شود که جز معتقدان به او همه هلاک خواهند شد.» فرصت خوبی بود، باید سوغاتی دیگری هم برای شیعیان می‌بردم: «آیا نشانۀ دیگری نیز هست که دلم آرام بگیرد؟» فرزندشان فرمودند:
أنا بَقیَّةَ اللّهِ فى أرضِهِ، وَ المُنتَقِمُ مِن أعدائِهِ[1]
منم تنها بازماندۀ حجت‌های خدا بر زمین، و انتقام‌گیرنده از دشمنانش.
نظرات (۰)